Miodówka grzyb – jak wygląda i gdzie występuje

Agnieszka Gotówka
Miodówka grzyb (maślak pstry, Suillus variegatus)

Miodówka grzyb (maślak pstry miodówka) to jeden z ciekawszych przedstawicieli grzybów jadalnych w polskich lasach. Jakie cechy charakterystyczne pozwalają go rozpoznać? I do czego można go wykorzystać? Sprawdźcie.

Miodówka grzyb – podstawowe informacje i występowanie

Miodówka to potoczna nazwa maślaka pstrego (Suillus variegatus). Jest to gatunek grzyba jadalnego, który występuje od maja do października w wielu regionach Polski. Szczególnie lubi lasy iglaste (tworzy mikoryzę z sosną) i gleby piaszczyste, gdzie można go znaleźć w dużych skupiskach.

→ Sprawdź, co zrobić z maślaków

Jak wygląda miodówka (maślak pstry)?

  • Kapelusz – średnicy od 4 do nawet 12 cm, początkowo półkulisty, później spłaszczony i poduszkowaty. Powierzchnia sucha, matowa, w odcieniach żółtobrązowych, oliwkowych lub rdzawych. Często pokryta nieregularnymi, drobnymi łuseczkami, które tworzą wzór nadający mu „pstrego” charakteru. W przeciwieństwie do innych maślaków, kapelusz nie jest śliski ani lepki, nawet podczas deszczu.
  • Rurki i pory – pod kapeluszem zamiast blaszek znajdują się rurki barwy żółtej, z czasem przechodzące w oliwkową. Pory są drobne, zaokrąglone, po dotknięciu mogą przybierać lekko brązowy odcień.
  • Trzon (nóżka) – dość krótki, zwykle 3–8 cm wysokości, gruby, walcowaty, niekiedy lekko zwężający się ku podstawie. Barwa żółtawa lub brunatna, często nakrapiana ciemniejszymi punktami. Charakterystyczne jest to, że maślak pstry nie ma pierścienia na trzonie, co ułatwia jego odróżnienie od innych gatunków maślaków.
  • Miąższ – żółtawy, zwarty, dość twardy. Po przekrojeniu może lekko zmieniać barwę na rdzawobrązową. Smak jest łagodny, zapach natomiast delikatny, żywiczny lub iglasty.

Maślak pstry to moim zdaniem bardzo interesujący i niedoceniany grzyb. Uważa się, że jego wartość smakowa jest średnia, jednak jego zaletą jest to, że nie brudzi wszystkiego śluzowatym glutem jak inne maślaki (…) To spory, mięsisty grzyb i łatwo go zbierać, gdyż przeważnie rośnie w grupach

– mówi Zofia Leszczyńska-Niziołek, doświadczona grzybiarka, autorka książki „Polowanie na grzyby: od borowika do grzybowej”.

→ Przeczytaj również: Olszówka – grzyb. Dlaczego lepiej go nie zbierać?

Zastosowanie miodówki grzyba

Maślak pstry, czyli miodówka grzyb, to grzyb jadalny, ale jego walory smakowe są oceniane różnie. Nie ma tak intensywnego aromatu jak podgrzybki czy borowiki, ale dzięki zwartej konsystencji dobrze sprawdza się w kuchni.

→ Zobacz, jak zrobić sos grzybowy

Można przyrządzić maślaka pstrego w formie duszonej lub smażonej (na maśle lub w śmietanie). Ze względu na lekko kwaskowaty smak, miodówka pasuje do sosów mięsnych i makaronów. Nadaje się również do marynowania. Rzadko natomiast się go suszy, choć Zofia Leszczyńska-Niziołek przekonuje, że warto:

W kuchni bardzo dobrze komponuje się z podgrzybkami. Używam go do sosów grzybowych i mięsnych. Bardzo dużo suszę i zapewniam was, że w grzybowej nie ustępuje tzw. szlachetnym gatunkom. Młodziutkie nadają się także do marynaty.

→ Sprawdź, jak suszyć grzyby w piekarniku

Zobacz także
rodzaje makaronu

Gatunki podobne do miodówki i możliwe pomyłki

Choć miodówka grzyb ma dość wyraźne cechy charakterystyczne, początkujący grzybiarze mogą pomylić go z innymi gatunkami. Najczęściej porównywany jest z maślakiem sitarzem, który również rośnie w borach sosnowych i ma zbliżony kolor kapelusza. Różnicę stanowi jednak powierzchnia – kapelusz maślaka pstrego jest suchy i matowy, natomiast maślak sitarz często bywa bardziej lepki i gładki.

Maślak pstry ma też masywniejszą budowę oraz mniejsze i oliwkowe rurki (sitarz ma bladożółte).

→ Przeczytaj również: Jak wygląda prawdziwek: cechy borowika szlachetnego

Innym gatunkiem, z którym bywa mylony, jest maślak zwyczajny, jednak w jego przypadku charakterystyczny jest lepki, śluzowaty kapelusz oraz pierścień na trzonie. Tymczasem maślak pstry nie ma pierścienia.

Do miodówki może być podobny także podgrzybek zajączek, który wyróżnia się jednak intensywnie żółtym hymenoforem (czyli warstwą zarodnikonośną pod kapeluszem).

→ Przeczytaj również: Grzybów w polskich lasach nie brakuje. Rozmowa z Zofią Leszczyńską-Niziołek, autorką książki „Polowanie na grzyby: od borowika do grzybowej”

Ten serwis używa cookies. Korzystając z niego wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Sprawdź naszą politykę prywatności.

Żadne materiały z tej strony nie mogą być jakikolwiek sposób powielane bez pisemnej zgody redakcji.