Teraz czytasz...
Zamioculkas zamiolistny – pielęgnacja i zastosowanie
X Targi Ekostyl | reklama | Biokurier.pl
X Targi Ekostyl | reklama | Biokurier.pl

Zamioculkas zamiolistny – pielęgnacja i zastosowanie

Zamiokulkas zamiolistny to roślina, która pochodzi z południowej i południowo-wschodniej części Azji. Należy do rodziny obrazkowatych (Araceace). W naturze porasta lasy i sawanny, w tych regionach wykorzystywana jest do celów leczniczych. Pod koniec XX wieku trafiła do Europy i zaczęto uprawiać ją jako roślinę domową doniczkową. Jej piękny wygląd przyozdobi niejedno wnętrze.

Jak wygląda zamioculkas zamiolistny?

Zamiokulkas posiada piękne, ciemnozielone liście  o pierzastej blaszce, która składa się
z naprzeciwległych eliptycznych, skórzastych liści. Może osiągnąć nawet do 150 cm wysokości. Liście wyrastają z krótkiej podziemnej łodygi.

Przeczytaj również: Pilea – modny kwiat-pieniążek. Jak dbać o roślinę?

Roślina bardzo rzadko kwitnie w domowych warunkach. Kwiaty nie są efektowne, męskie ukazują się w postaci szarobiałej kolby, kwiaty żeńskie wyrastają w dolnej części kolby i są okryte brązowymi liśćmi. Owocostanem jest kulista jagoda w kolorze białym.

Uprawa i pielęgnacja zamioculkasa zamiolistnego

Zamiokulkas zamiolistny to gatunek, który lubi miejsce półcieniste. Ostre słońce bardzo mu szkodzi, objawia się to brązowymi plamami na liściach. Jeśli ustawimy go w cieniu, będzie sobie radził, jednak liście na końcach będą zdecydowanie jaśniejsze.

Z racji tego, że pochodzi z krajów afrykańskich, zamiokulkas zamiolistny lubi wysokie temperatury (20-30°C). Zimą wytrzyma obniżenia do 15°C, jednak gdy będzie chłodniej, roślina będzie powoli zamierać.

Zamiokulkas nie lubi zalewania i nadmiernego podlewania. W okresie wzrostu jego podłoże powinno być lekko wilgotne. Zalana roślina gnije i szybko traci liście. Wytrzymuje krótkotrwałe okresy suszy. Woda do podlewania powinna być w temperaturze pokojowej, odstana przez kilka godzin. Idealnie, jeśli okazy będziemy podlewać raz w tygodniu, nie wprost do ziemi, a do podstawki. Starajmy się nie oblewać liści, gdyż może tworzyć się na nich nalot z soli zawartej w wodzie. Lepiej przecierać je wilgotną szmatką, aby usunąć osiadający się kurz. Roślina najlepiej czuje się w doniczce kamiennej lub ceramicznej z lekkim drenażem, aby woda mogła swobodnie przepływać. Podłoże powinno być żyzne i próchnicze, dobrze aby była to mieszkanka substratu torfowego z drobnym piaskiem lub żwirem. Odczyn powinien być kwaśny lub lekko kwaśny.

Przeczytaj również: Jak zaaranżować balkon na okres jesienno-zimowy?

Roślina jest wrażliwa na brak makro- i mikroelementów, dlatego w okresie wzrostu warto co 2-3 tygodnie podlewać ją nawozem mineralnym wieloskładniowym lub nawozem organicznym. Nie zapominajmy o tym, że w podłożu dochodzi do wpłukiwania składników.  Starsze okazy wymagają przesadzania do świeżej ziemi co 3 lata, natomiast młode – co roku. Jeśli roślina rozsadza doniczkę, albo od kilku miesięcy nie wypuściła nowego liścia, to znak, że trzeba ją przesadzić. Pamiętajmy o tym, aby zamiokulkas regularnie lustrować. Wykrycie szkodnika lub choroby we wczesnej fazie daje większe szanse na całkowite uratowanie rośliny.

Jak rozmnożyć zamiokulkasa zamiolistnego?

Zamiokulkas zamiolistny najszybciej rozmnożyć z nasion, jednak w warunkach domowych ciężko jest je uzyskać, bo roślina rzadko zakwita. Co za tym idzie, musimy polegać na rozmnażaniu wegetatywnym. Czystymi dłońmi uszczykujemy jeden albo więcej listków. Oderwaną krawędź dobrze jest zanurzyć w ukorzeniaczu. Następnie liść umieszczamy w doniczce z ziemią (na ok. 2 cm). Taką sadzonkę regularnie podlewamy. Pamiętajmy, że korzenie zamiokulkas może wypuścić nawet dopiero po 12 miesiącach.

Roślinę można rozmnażać również z całych łodyg liściowych. Odcina się odkażonym nożem lub sekatorem łodygę z liśćmi. Taką sadzonkę wstawiamy do naczynia, najlepiej ciemnego z czystą wodą. Pamiętajmy o tym, aby sadzonce nie zabrakło światła, a wodę w pojemniku najlepiej wymieniać codziennie, aby nie doszło do rozwoju grzybów. Jeśli posiadamy bardzo duży okaz zamiokulkasa, można rozmnożyć go przez podział całej rośliny z bulwami, najlepiej podczas przesadzania.

Przeczytaj także: Najczęściej popełniane błędy w uprawie roślin doniczkowych

Zamiokulkas zamiolistny w domu i biurze

Zamiokulkas zamiolistny to roślina, która przede wszystkim ma zastosowanie w aranżacji wnętrz jako roślina pokojowa. Chętnie wybierana jest do pomieszczeń zarówno małych, jak
i tych większych. Ze względu na różnorodność odmian można wybrać odpowiedni rozmiar pasujący nam do pomieszczenia. Roślina bardzo ładnie komponuje się z monsterą dziurawą, fikusem czy wężownicą gwinejską.

Kwiat ten coraz chętniej jest wybierany do biur i pomieszczeń użytkowych, np. restauracji, galerii handlowych czy recepcji. Dzięki swojej kolorystyce będzie ożywiać jednokolorowe wnętrza.

Zamiokulkas zamiolistny to też dobry pomysł na prezent, np. „na nowe mieszkanie” czy na urodziny. Z jej uprawą poradzą sobie nawet osoby mało doświadczone w ogrodnictwie.

Ile kosztuje?

Cena zamiokulkasów waha się w zależności od wielkości okazów. Rośliny mające ok. 15 cm można kupić już za 25 zł, te większe (100-120 cm) kosztują od 70 do 120 zł. Zaleca się kupowanie okazów tylko od sprawdzonych sprzedawców. Dokładnie obejrzyjmy kwiat przed zakupem. Jeśli zdarzy nam się zakup chorej rośliny czy zaatakowanej przez szkodnika, to możemy zaszkodzić innym roślinom w naszym domu.

Ciekawe odmiany zamiokulkasa

  • Zenzi – odmiana zdecydowanie mniejsza od tych ogólnie dostępnych. Posiada zwarty pokrój oraz ciemnozielone liście.
  • Raven – odmiana, która posiada tak ciemne liście, że z daleka wydają się czarne. Odmiana polecana kolekcjonerom.

Zamiokulkas zamiolistny trujący?

Mimo pięknego wyglądu, zamiokulkas w swoich lisicach i łodygach ma kwas szczawiowy, który jest lekko trujący. Jeśli więc mamy dzieci lub zwierzęta, które mogłoby niepostrzeżenie spożyć liścia zamikulkasa, zalecane jest stawianie go w miejscu niedostępnym dla nich. Objawy zatrucia zamiokulkasem to biegunka, wymioty, obrzęk śluzówki jamy ustnej.

Literatura

  1. 500 roślin doniczkowych, M. Maderska, 2020.
  2. Jak pielęgnować rośliny doniczkowe, W. Wojdyła, L. Orlikowski, G. Łubanowski, Multico, 2010.
  3. Rośliny doniczkowe, M. Berthelot, 2006.
  4. Kwiaty w naszym domu, Jacobi, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1992.
  5. Rośliny doniczkowe w mieszkaniu, K. Mynett, Warszawa, 1990.
  6. Zamiokulkas, B. Jankowska, Działkowiec, nr: 2, 2009.
  7. Zamikulkas- uprawa i pielęgnacja, P. Klejman, Wieś Mazowiecka, Mazowiecki Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Warszawie, nr: 2, 2016.
  8. Prawdziwe twardzielki, A. Gawryś, Kwietnik, nr: 8, 2009.
  9. Żelazne rośliny, M. Narkieiwcz, Kwietnik, nr: 9, 2006.
  10. Niezawodny zamiokulkas, W. Gawryś, Ogrody, Ogródki, Zieleńce, nr: 11, 2007.

Ten serwis używa cookies. Korzystając z niego wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Sprawdź naszą politykę prywatności.

Żadne materiały z tej strony nie mogą być jakikolwiek sposób powielane bez pisemnej zgody redakcji.