Ten zbożowy napój nie zawiera kofeiny i jest ciekawą propozycją dla osób, które ze względów zdrowotnych nie mogą pić tradycyjnej kawy.
Dla kogo kawa zbożowa?
Zaleca się go m.in.:
- osobom na diecie,
- dzieciom,
- kobietom w ciąży
- kobietom karmiącym piersią.
Po kawę zbożową konsumenci sięgają jednak nie tylko ze względów zdrowotnych, ma ona grono smakoszy i fanów, którzy doceniają przede wszystkim jej smak i aromat. Przypomina aurę roztaczaną przez prawdziwą kawy, ale na tym podobieństwa między nią a zbożówkami się kończą. To zupełnie inne produkty. Co ważne, w przeciwieństwie do tradycyjnej kawy, odnośnie spożywania „zbożówki” nie sformułowano przeciwwskazań – mogą ją spożywać także dzieci i kobiety w ciąży.
Właściwości zdrowotne kawy zbożowej
Największe zdrowotne atuty kawy zbożowej to zawartość błonnika, białek, węglowodanów i witamin z grupy B.
Cenne są także, wykazujące działanie antyrakowe, polifenole. Pozytywnie wpływa też na przemianę materii.
W jakości BIO dostępne są zarówno „czyste” kawy zbożowe jak i te, których smak wzbogaca się dodatkiem cykorii. Obie mają swoich entuzjastów. Sprawdź jak rozpoznać produkt ekologiczny.
Jak powstaje kawa zbożowa?
Wytwarza się ją z prażonych ziaren zbóż (może być to pszenica, jęczmień lub żyto). Jako dodatek stosowane są często cykoria oraz buraki.
Zbożówka przy problemach z żołądkiem
Smakosze doceniają zwłaszcza smak i walory zdrowotne ekologicznej kawy orkiszowej. Wyróżnia się ona większą zawartością węglowodanów i białka.
Jak podawać kawę zbożową?
Najczęściej kawę zbożową podaje się w tradycyjny sposób, czyli „na ciepło”. Latem sprawdzić można wersję schłodzoną kostkami lodu. Dla smaku, do zbożówki dodać można przyprawy: imbir, kardamon lub wanilię.
Krótka historia kawy zbożowej
Historia zamienników sięga końca XVIII w. i kieruje nas do Prus, kiedy to Prusy wprowadziły na kraje ościenne monopol kawowy, a na pocz.XIX w. z powodu blokady na sprowadzanie kawy do Europy stała się ona towarem drogim i luksusowym, co sprawiło poszukiwania zastępczych alternatyw względem kawy.
Podczas blokady ekonomicznej na pocz. XIX w. w okresie napoleońskim był ograniczony dostęp do kawy. W tym okresie na terenie Niemiec powstają pierwsze fabryki przetworu cykorii, a dolnosaksoński Braunschweig (Brunszwik) stał się centrum produkcji kawy z cykorii. Po II. wojnie w niemieckiej gastronomii pojawił się eufemizm „niemiecka kawa”, jako określenie na alternatywny napój względem kawy. Najbardziej znaną marką na niemieckim rynku była Caro-Kaffee produkująca pierwszy kawowy zamiennik w postaci instant z jęczmienia, słodu, cykorii i żyta. Caro-Kaffee była produktem markowym w NRD – po zjednoczeniu zakład przeniesiono na zachód Niemiec, a w 2018 r. produkcja została przeniesiona do Portugalii.
Nie można zapominać, że rozdrobnione Niemcy do zjednoczenia w połowie XIX w. nie były jako całość zamieszkującego te tereny społeczności bogate. Dopiero zjednoczenie Niemiec i epoka rządów Bismarcka wraz z okresem II. rewolucji przemysłowej sprawiły, że mieszkańcy Cesarstwa zaczęli się bogacić. II. połowa XIX w. to okres inwestycji w przemysł i korzystanie z nowinek technicznych. Tereny zaboru pruskiego, które i tak były bogatsze od ziem pozostałych dwóch zaborców zaczęly korzystać z tego pod koniec XIX w. (robudowa połączeń kolejowych z Berlina do Wrocławia i Szczecina, Uniwerytet we Wrocławiu był miejsce pracy dla przyszłych niemieckich noblistów).
Niemieckie zamiłowanie do systematyzacji sprawiło, że w w języku niemieckim każdy alternatywny napój względem kawy ma swoją odrębna nazwę w zależności co jest głównym składnikiem tego zamiennika.
Kawa owocowa (Fruchtkaffee)
to napój z mieszanki owoców roślin wielorocznych np.figi, kasztany żołędzi czy też bukiew (owoce buku), które po wysuszeniu były mielone na proszek i stanowiły bazę naparu (suszone owoce; jabłk, gruszki). Dawniej do tego typu napojów zaiczano również suszoną marchew, buraki cukrowe, buraki (spożywcze nie pastewne), fasolę japońską, owoce dzikiej róży oraz mielone zboża (żyto, jęczmień, pszenicę) oraz łubin.
Kawa słodowa (Malzkaffee)
jest przyrządzana z mielonych lub suszonych nasion zbóż, w zależności od okresu suszenia i proporcji nasion napój różni się smakiem. W języku niemieckim kawa zbożowa (Getreidekaffee) oznacza napój z niewykiełkowanych nasion jęczmienia i żyta czasami również kukurydzy i jęczmienia orkiszu.
Kawa żołędziowa
to napój na bazie drobno posiekanych i prażonych żołędzi, a kawa łubinowa, o której pierwsze wzmianki pisemne pojawiają się pod koniec XIX w. była wtedy znana jako Altreier Kaffee (od małej tyrolskiej wioski Altrei). Napój przygotowywano z prażonych nazion łubinu żółtego. Taki napój co jest dziś wazne dla wielu nie zawierał glutenu
