Owsianka to jeden z najzdrowszych pokarmów świata. Jest lekkostrawna, a po dodaniu do niej ulubionych bakalii lub owoców, nabiera wyjątkowego smaku.
Płatki owsiane produkuje się z owsa, zboża pełnego istotnych dla organizmu składników. W jego ziarnach znajdują się nie tylko liczne witaminy (zwłaszcza te z grupy B), ale również niezbędne do prawidłowego funkcjonowania pierwiastki, takie jak: magnez, wapń, sód, potas. Wiele w nich również błonnika oraz luteiny, a do tego owies jest lekkostrawny i bogaty w wartościowe tłuszcze i węglowodany.
Ukoi nerwy i złagodzi bóle reumatyczne
Ziarna owsa to nie jedyne jego części, które kryją w sobie cenne substancje. W celach leczniczych i kosmetycznych wykorzystuje się również ziele, słomę oraz otręby tej rośliny. W ich wnętrzu kryją się bowiem składniki, które mogą wspomóc leczenie niektórych chorób. Obecne w osie flawonoidy i saponiny sterydowe działają moczopędnie, dzięki czemu regularne picie wyciągu z owsa chroni nerki i pęcherz moczowy przed infekcjami, jak również przed rozwojem kamicy nerkowej.
Owies, dzięki swojej wyjątkowej liście składników odżywczych, wzmacnia układ nerwowy, łagodząc stany napięcia i redukując stres. Pozytywny nastrój zapewnią choćby witamina B1 oraz witamina B5. By zatem wykorzystać uspokajające działanie tego zboża, należy regularnie pić nalewkę z owsa. Jest ona również skuteczna w przypadku bezsenności.
Jednym ze składników owsa jest rozpuszczalna w wodzie krzemionka, która łagodzi bóle reumatyczne. W tym wypadku sprawdzi się kąpiel z dodatkiem odwaru z ziela lub słomy owsianej.
Czytaj więcej na temat: owies w medycynie ludowej
Owsianka a pielęgnacja wrażliwej skóry
Woda z dodatkiem płatków owsianych bardzo dobrze nawilży skórę i złagodzi podrażnienia. Taką terapię warto stosować np. u dzieci zmagających się z atopowym zapaleniem skóry (AZS), gdyż jest nie tylko naturalna, a przy tym bezpieczna, ale ponadto w znacznym stopniu poprawi kondycję skóry. Miksturę należy przygotować według następującego przepisu: szklankę płatków zalewa się 3 szklankami wody i zagotowuje, pozostawiając na ogniu przez 10 minut, a następnie wlewa do wanny. Płatki owsiane mają w swoim składzie cynk i krzemionkę, które doskonale wpływają na stan skóry.
Przeczytaj więcej na temat: płatki owsiane
Owies jest ponadto bogaty w związki polifenolowe, które mają właściwości przeciwutleniające, stąd zboże to znalazło szerokie zastosowanie w kosmetyce. Jest cennym składnikiem kremów dedykowanych skórze dojrzałej i wrażliwej, regenerując ją i łagodząc podrażnienia.
Cenny węglowodan: beta-glukan
Owies jest przede wszystkim znany z wysokiej zawartości błonnika, stąd płatki owsiane są często podstawowym składnikiem diety odchudzającej. Błonnik zapewnia uczucie sytości przez długi czas (pęcznieje w żołądku), a do tego ułatwia trawienie. Usuwa ponadto toksyny z organizmu, ułatwia wypróżnianie, zapobiega również zaparciom i hemoroidom.
W błonniku obecne są z kolei beta-glukany, które chronią przewód pokarmowy przed podrażnieniami i infekcjami. To właśnie one w czasie gotowania przyjmują postać gęstego śluzu, który osadzając się na błonie śluzowej jelit, tworzy barierę ochronną. Beta-glukany działają niczym probiotyk, który sprzyja florze bakteryjnej, jaka zasiedla układ pokarmowy.
Wspomniane beta-glukany wspomagają również układ odpornościowy i stymulują układ immunologiczny. Pobudzają do aktywności fagocyty, których zadaniem jest wchłanianie i niszczenie drobnoustrojów.
Udowodniono również, że beta-glukan zapobiega cukrzycy typu 2, choćby poprzez spowolnienie procesów przyswajania cukrów. Sądzi się ponadto, że hamuje rozwój komórek nowotworowych.
Owsianka znana od wieków
Płatki owsiane znalazły stałe miejsce w jadłospisie ludzi żyjących w dobie średniowiecza. Dawała siłę na długie godziny i była niezwykle sycącym posiłkiem, stąd docenili ją osoby pracujące fizycznie. Podobnie jest dzisiaj – płatki owsiane z dodatkiem ulubionych owoców (suszonych lub świeżych) to doskonałe śniadanie, zwłaszcza dla sportowców. Zapewnia bowiem większą sprawność fizyczną i wytrzymałość.
Płatki owsiane to dobry składnik dobrze zbilansowanej diety. Ma niski indeks glikemiczny (IG=40), który rośnie, gdy ugotujemy płatki (IG=60), stąd zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest ich zalanie ciepłą wodą lub mlekiem.
Owsiankę poleca się również spożywać rekonwalescentom oraz tym, którzy dbają o sylwetkę. Przy bardzo dużej ilości składników odżywczych, płatki owsiane mają małą ilość kalorii. Bogate są ponadto w niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT), których organizm człowieka nie jest w stanie samodzielnie wyprodukować, stąd muszą być one dostarczane wraz z pożywieniem. NNKT odgrywają znaczącą rolę w przypadku tworzenia hormonów tkankowych, jak również biorą udział w transporcie lipidów, wpływając bezpośrednio na układ krążenia: zapobiegają tworzeniu się zakrzepów w naczyniach krwionośnych oraz obniżają poziom cholesterolu.
Owsianka – z czym to się je?
Owsianka wielu osobom kojarzy się z nieapetycznie wyglądająca breją. Dawniej serwowano ją w przedszkolach, szkołach lub szpitalach, zupełnie nie dbając o jej konsystencję, stąd rzadko kto ma odwagę powrócić do płatków owsianych. Zachęcamy jednak, by podjąć to wyzwanie, przygotowując idealną owsiankę zgodną z własnymi upodobaniami smakowymi.
A możliwości jest wiele:
- płatki owsiane można gotować na wodzie lub na mleku,
- smak owsianki można wzbogacić posiekanymi orzechami, uprażonymi na patelni ziarnami słonecznika lub pestkami dyni, lub też dodając siemię lniane czy sezam (przeczytaj: Dodatki do owsianki. Sprawdź te nieoczywiste )
- w sezonie letnim do owsianki warto dodawać sezonowe owoce, a zimą – ulubione bakalie,
- po ugotowaniu płatków na wodzie, można zalać je mlekiem krowim, kokosowym, sojowym, jogurtem lub kefirem.
Owsianka wytrawna?
Co ciekawe owsiankę podawać można również „na wytrawnie”. Spróbujcie propozycje od Edyty Stępczyńskiej
Owsianka to również zdrowe śniadanie dla dzieci. Już roczny maluch z powodzeniem może zajadać się płatkami owsianymi z dodatkiem owoców pochodzących ze sprawdzonego źródła.
Polecamy książkę Edyty Stępczyńskiej „Owsianki. 60 zaskakujących przepisów„.
