Na 72 miliardy USD wyceniany jest światowy rynek żywności ekologicznej. Od 1999 roku powiększył się on 5 krotnie. Najnowsze dane prezentowano podczas Targów BioFach w Norymberdze.
Ponad 90% ze wspomnianych obrotów generowanych jest na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej oraz Europy. Największe światowe rynki żywności ekologicznej to: USA, Niemcy, Francja i Chiny.
Najwyższa konsumpcja ekożywności per capita ma miejsce w Szwajcarii (210 Euro / rok) i Dani 163 Euro.
EKO już w 170 krajach
170 krajów posiada systemy certyfikowania żywności ekologicznej (w Europie 47). 43,1 miliona hektarów (w Europie 11,5 mln ha) objętych było certyfikacją ekologiczną w 2013 roku (Liczba uwzględnia obszary w trakcie konwersji) – stanowi to 0,98% całkowitego obszaru upraw (w Europie całkowity udział upraw eko wynosi 2,4%). W ciągu ostatnich 10 lat areał objęty uprawami ekologicznymi podwoił się.
Certyfikat posiada 2 miliony podmiotów (3/4 tej liczby to Azja, Ameryka Południowa i Afryka). Polska zajmuje 10 miejsce na liście krajów posiadających największą liczbę producentów ekologicznych. Nad Wisłą certyfikat posiada 25944 podmiotów.
Na przełomie lat 2012 i 2013 teren objęty certyfikacją ekologiczną zwiększył się o 15% (to prawie 6 milionów hektarów) – duży wpływ na tą dynamikę ma ponad 50% przyrost certyfikowanych łąk w Australii, co wiąże się z lawinowo rosnącym popytem na ekologiczną wołowinę.
W 11 krajach gospodarstwa ekologiczne zajmują ponad 10% powierzchni rolnej
W 11 krajach obszar gospodarstw ekologicznych przekracza 10% całkowitego obszaru rolnego. Liderem pod tym względem są Falklandy (36,3%), Liechtenstein (31%) oraz Austria (19,5%). Wskaźnik przekraczający 10% posiadają także: Szwecja (16,3%), Estonia (16%), Szwajcaria (12,2%), Gujana Francuska (11,9%), Samoa (11,8%), Czechy (11,2%), Łotwa (11%) i Włochy (10,3%).
Dane pochodzą z informacji zebranych przez Szwajcarski Instytut Badań nad Rolnictwem Ekologicznym (FiBL) w raporcie The World Of Organic Agriculutre oraz informacji udzielonych podczas prezentacji przez Amarjita Sachotę z jednostki badawczej Organic Monitor.
opracowanie: Karol Przybylak