Teraz czytasz...
Złotokap Waterera: piękny krzew w polskich ogrodach – uprawa i pielęgnacja
X Targi Ekostyl | reklama | Biokurier.pl
X Targi Ekostyl | reklama | Biokurier.pl

Złotokap Waterera: piękny krzew w polskich ogrodach – uprawa i pielęgnacja

Złotokap Waterera 'Vossii’ to krzyżówką złotokapu pospolitego i złotokapu alpejskiego. Należy do rodziny bobowatych. Czy wyróżnia się ta roślina i w jaki sposób o nią dbać?

Złotokap Waterera to stosunkowo młoda roślina. Pochodzi z XIX wieku, a jej ojczyzną jest Holandia. W Polsce znana jest od dawna, jednak nadal rzadko można ją spotkać w ogrodach i parkach. A szkoda, bo jest wyjątkowo ozdobna. Występuje jako niewielkie drzewo lub wysoki krzew. Dorasta do 3-4 m i 2-6 m szerokości (w zależności od cięcia). Drzewo rośnie powoli, maksymalny rozmiar osiąga dopiero po 20-50 latach.

https://biokurier.pl/dom-i-ogrod/ogrod-ekologiczny/kalina-koralowa-krolowa-ozdobnych-krzewow/?highlight=kalina

Złotokap – charakterystyka

Odmiana złotokapu Waterera „Vossii” stanowi wspaniałe niewysokie drzewo ozdobne dorastające do 3-4 m. Jego korona może mieć 2-6 m średnicy. Ma on niewielkie wymagania, więc uprawa jest łatwa. Wystarczy zapewnić roślinie ciepłe stanowisko w słońcu lub półcieniu. Toleruje ona okresowe susze oraz mroźne zimy. Najlepiej rozwija się na żyznym, próchniczym podłożu, ale poradzi sobie również na ubogich glebach. Należy pamiętać o tym, że zarówno kwiaty, jak i liście złotokapu są trujące, więc trzeba zabezpieczyć drzewo m.in. przed dziećmi. Kozy oraz zające są natomiast odporne na toksyny zawarte w tej roślinie.

Warto wiedzieć, że wszystkie części rośliny są trujące. Połknięcie jakiejkolwiek z nich może grozić śmiercią. Nie dotyczy to jednak kóz i zajęcy, które są odporne na toksyczne działanie złotokapu.

Warunki uprawy Złotokapu Waterera

Złotokap Waterera 'Vossii’ lubi ciepłe stanowisko lub lekki półcień. Im więcej ma słońca, tym intensywniej kwitnie. Nie jest drzewem wymagającym. Dobrze znosi bardzo mroźne zimy, toleruje też okresowe susze. Poradzi sobie na każdym podłożu, jednak najlepiej rośnie na glebie żyznej i bogatej w próchnicę.

Jak pielęgnować Złotokap Waterera?

Młode okazy trzeba zabezpieczyć przed zimą. Aby zwiększyć kwitnienie, można drzewo nawozić wieloskładnikowym preparatem z dużą ilością fosforu i potasu. Czynność tę wykonuje się w kwietniu.

Korzenie przed utratą ochroni ściółkowanie. Drzewo można również formować, ale trzeba pamiętać, by cięcie wykonywać zaraz po przekwitnięciu kwiatów. Nie wolno tego zabiegu wykonać zbyt późno, bo drzewo latem zawiązuje pąki kwiatowe na następny rok.

Złotokapy można rozmnażać przez nasiona, jednak wówczas na kwitnienie trzeba poczekać nawet 6 lat. Roślinę rozmnaża się głównie przez sadzonki zielne pobierane w czerwcu, a także przez sadzonki zdrewniałe pobierane w marcu.

Złotokap Waterera w polskich ogrodach

Złotokap Waterera najczęściej możemy spotkać w parkach, gdzie rośnie wzdłuż alejek. Dobrze prezentuje się również na tle trawy i żywopłotu, zwłaszcza jeśli towarzyszy mu głóg lub jaśminowiec (kwitną w tym samym czasie).

Ze względu na zwisający charakter gron, roślina świetnie prezentuje się nad brzegiem oczka wodnego czy stawu. 

Złotokap – zastosowanie

Prezentowana odmiana drzewa, czyli złotokap Waterera „Vossii” to łatwa w uprawie roślina nadająca się do nasadzeń w przestrzeni publicznej oraz ogrodach przydomowych. Pięknie ozdobi ona np. brzeg stawu lub parkową aleję. Młode okazy należy osłonić przed zimą, by zapobiec przemarzaniu. Efektowne kwitnienie można uzyskać, stosując w kwietniu nawozy wieloskładnikowe z fosforem i potasem. Po przekwitnięciu można przycinać drzewo, by je odpowiednio formować. Złotokap wymaga częstego podlewania. Charakterystyka tej rośliny sprawia, że sprawdzi się zarówno jako soliter, jak i element grupy nasadzeń.

Złotokap Waterera: najważniejsze informacje

  • Kategoria: drzewa liściaste
  • Wysokość: 3-4 m
  • Stanowisko: słoneczne
  • Wilgotność gleby: średnio wilgotna
  • Podlewanie: średnio
  • Barwa liści/igieł: ciemnozielona
  • Barwa kwiatów: żółta
  • Termin kwitnienia: maj-czerwiec
  • Pokrój: wzniesiony, rozłożysty
  • Zimozielone: nie

Literatura
1. „Wielki atlas roślin”, F. A. Novak, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1975
2. „Klucz do oznaczania drzew i krzewów”, W. Kulesza, PWRiL, Warszawa 1955.
3. „Przewodnik do oznaczania krajowych roślin zielarskich”, Jakub Mowszowicz, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1985.
4. „Flowering dynamics and pollen production of laburnum anagyroides Med. Under the conditions of south-eastern Poland”, E. Stawiarz, A. Wróblewska, Journal of Apicultural Science, 57/2013

Ten serwis używa cookies. Korzystając z niego wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Sprawdź naszą politykę prywatności.

Żadne materiały z tej strony nie mogą być jakikolwiek sposób powielane bez pisemnej zgody redakcji.