Moringa olejodajna (łac. Moringa oleifera) to gatunek tropikalnego drzewa, które pierwotnie rosło u podnóża Himalajów. Dzisiaj spotkać je można nie tylko w Azji, ale też w Afryce i Ameryce Południowej. Osiąga od 5 do 10 m wysokości. Każdą jego część – kwiaty, liście, korzenie i korę – można wykorzystywać na wiele sposobów.
Kwiaty, liście, korzenie, kora moringi – zastosowania
Z kory moringi produkuje się papier i liny, ziarna pomagają oczyszczać wodę, a cała roślina stosowana jest jako biopaliwo, nawóz lub pasza dla zwierząt. Ziarna nie tylko dostarczają cennego oleju, ale wykorzystuje się je również do produkcji mydła i farb. Fenomen ten rośliny sprawił, że uprawia się ją coraz chętniej. Z powodzeniem rośnie w regionach tropikalnych i subtropikalnych świata. Jest odporna na suszę i wiatr.
Prozdrowotne właściwości
Skład jakościowy moringi jest zadziwiający. Budzi zaciekawienie lekarzy i ludzi ze świata nauki, którzy poddali tę roślinę szczegółowym analizom. Okazało się, że zawiera większość niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu aminokwasów. Jest też jednym z najcenniejszych źródeł antyoksydantów. Chroni komórki przed stresem oksydacyjnym, który prowadzi do rozwoju wielu poważnych chorób (m.in. cukrzycy, nowotworów).
Moringa zawiera duże ilości chlorofilu. Ten zielony barwnik wspomaga oczyszczanie organizmu, regeneruje go i ma zdolność do niszczenia chorobotwórczych drobnoustrojów, m.in. bakterii i grzybów. Chlorofil pozytywnie wpływa na układ pokarmowy i wydalniczy. Działa przeciwzapalnie, zwiększa liczbę czerwonych krwinek i wspomaga leczenie anemii.
Zielone koktajle – dowiedz się więcej.
W morindze wiele jest białka (w 100g dwa razy więcej niż w soi). Roślina ta imponuje również zawartością witaminy E (bije na głowę kiełki pszenicy), witaminy A (ma jej więcej niż marchew) oraz witaminy C. Dostarcza mnóstwo żelaza i potasu. W jej składzie jest również wiele cennych pierwiastków, które stosunkowo rzadko występują w świecie roślin na co dzień spożywanych. Jest wśród nich mangan, chrom i bor. Manganu potrzebują nasze kości i stawy, chrom pomaga w przemianie materii, zaś bor odgrywa kluczową rolę w gospodarce wapnia, magnezu i fosforu.
Liście moringi wyróżniają się niską wartością kaloryczną, przez co mogą być stosowane w czasie diety odchudzającej.
Moringa. Zastosowania lecznicze
Tak imponujący skład moringi czyni ją rośliną bardzo cenną w ziołolecznictwie. Szacuje się, że stosowano ją w leczeniu ponad 300 chorób. Sięgano po nią, by złagodzić objawy astmy, reumatyzmu, padaczki. Wykazuje działanie antybakteryjne i przeciwwymiotne. Liście moringi zmniejszają katar i gorączkę, pomagają w leczeniu infekcji dróg oddechowych. Regularne sięganie po tę roślinę ma zapewnić długie i zdrowe życie.
Wyniki badań naukowych wskazują, że moringa może wykazywać pozytywne efekty w leczeniu cukrzycy typu 1 i 2. W jednym z badań naukowcy podawali jej sproszkowane nasiona szczurom, co skutkowało spadkiem stężenia glukozy na czczo. Ekstrakt zredukował też poziom szkodliwych malonodialdechydów i podniósł poziom glutationu, silnego przeciwutleniacza, nawet do 73%.
Składniki wyodrębnione w morindze pozwalają sądzić, że roślina jest cennym elementem profilaktyki przeciwnowotworowej. Obecne w niej są m.in. glukozynolany i izotiocyjanian benzylu, które zostały dokładnie przebadane, a ich zdolność do niszczenia komórek nowotworowych potwierdzona licznymi badaniami.
Olej z nasion moringi
Z nasion moringi produkuje się olej, który jest równie cenny co liście i owoce rośliny. W ponad 70% składa się z kwasu oleinowego. Jest cennym składnikiem diety przeciwmiażdżycowej. Obniża zawartość „złego” cholesterolu i zmniejsza lepkość krwi, zapobiegając tworzeniu się zakrzepów.
W oleju znaleźć można również kwas oleopalmitynowy (MUFA) oraz kwasy linolowy i linolenowy. Wszystkie wykazują cenne dla zdrowia właściwości.
Zdaniem nigeryjskich naukowców, olej moringa ma zdolność regenerowania wątroby, jeśli do uszkodzenia narządu przyczyniły się leki lub wirusy.
Olej moringa wykorzystuje się w kuchni. Można na nim smażyć, jednak bardzo krótko. Zdecydowanie lepiej jest używać go do sałatek i majonezu. Po otwarciu trzeba go wykorzystać w ciągu 3 miesięcy, o ile jest prawidłowo przechowywany (w ciemnej butelce, z dala od promieni słonecznych).
Przeczytaj także: Własciwości zdrowotne liści i kory brzozy
Jak wykorzystać moringę?
W kuchni najczęściej stosuje się olej moringa, ale równie cenne są młode liście tej rośliny, które można spożywać przygotowane podobnie jak szpinak. W smaku są jednak nieco ostrzejsze.
Z kolei suszone i zmielone liście moringi można wykorzystywać jako dodatek do zup, sałatek, koktajli, jogurtów. Młode nasiona przyrządza się podobnie jak groszek, a dojrzałe praży i spożywa jak orzechy. W kuchni indyjskiej stosuje się też strąki rośliny.
Kwiaty moringa są używane przez pszczelarzy, gdyż są cennym źródłem nektaru. Można z nich też przygotować herbatę. Z kolei korzeń wykorzystuje się jako przyprawę, która w smaku przypomina chrzan (stąd czasem nazywa się moringę drzewem chrzanowym).
Olejek z moringi wykorzystuje się też w kosmetyce, zwłaszcza do pielęgnacji włosów i skóry.
Moringa w kosmetyce naturalnej
Moringa dostępna jest w postaci sproszkowanych liści, tabletek i kapsułek. Na rynku kupić można również herbatę z moringi. Przed zakupem warto się upewnić, czy roślina pochodzi z uprawy ekologicznej – na opakowaniu szukajcie oznaczenia żywnośći eko – ekoliścia. Dobrze jest też przeczytać skład. Zdarza się, że producenci mieszają moringę z innymi ziołami i przyprawami.
Moringa – przeciwwskazania
O ile moringa jest niezwykle cenną rośliną, o tyle nie powinny jej stosować kobiety w ciąży. Jej kora ma właściwości poronne, a suszone liście mogą wywołać przedwczesne skurcze macicy.
